niyetim selen'in yanına avustralya'ya gitmek. öylesine. gezmeye, tozmaya. haaa bir de bir kitap fikri çıkarsa bilemem, orası da bonusu olur artık. benim yazılar hep bir seyahat ya... uzun uzadıya da kalmayı planlamıyorum hani, şunun şurası bir buçuk aylığına. şu sıralar evraklarımı hazırlıyorum. asıl amacım yılbaşına yetişebilmek. şöyle bir havayifişek gösterisine dahil olabilmek sokaklarda.
böyle hevesli hevesli anlattığıma bakmayın. herkes önümde engel. önce annem başladı, ''vize verecekler mi bakalım?'' diye. ardından babam, ''biletleri alalım, yer kalmayacak.'' ailem ya, pek takmadım tabi. beni en çok geren süleyman bey oldu. selen'den aldım numarasını. özgür ve selen onunla başvurularını göndermiş ankara'ya. dedim ''benim de elimden tut, bir tatil yapıp geleyim.''
önce soru yağmuruna tuttu beni.
-nerde çalışıyorsun?
-hacıyatmaz film.
-hııı. çok kaygan bir işmiş.
-pardon?
-memur değilsiniz yani. neyse, evli misiniz? çoluk-çocuk?
-(annem bitti, bu başladı! bkz:http://melsevreka.blogspot.com/2010/10/annem-yani-gelecegin-anneannesi-bir-de.html ) yook. ne evliyim, ne çocuk var.
-haa siz o zaman başvurmayın.
-nasıl yani?
-paranız yanmasın boşuna, vize vemezler size.
-şaka yapıyorsunuz!! ama ben daha önce bir sürü ülkeye gittim. hatta isveç vizem var pasaportumda 2 senelik.
-farketmez.
-peki, teşekkür ederim o zaman.
adama bak yahuu resmen konsolosluk değil, o gitmemi istemiyor. inat ettim, onsuz başvuruyorum. tabi 2 ay sonra konsolosluğun 'RED' cevabını da haber verebilirim size. bakalım.
ama emine sağolsun, konsolosluk başvuru departmanında çalışıyor malta ve danimarka; o bana bazı tavsielerde bulundu, evraklarımın içine onun tavsiye evraklarını da ilave ettim. şimdi selen'den davatiye gelir gelmez, doğru postaya, ''ankara'ya yetişecek evrak var mektupçuuuuu.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder