cerenimooo doğurdu. öyle yakışıklı bir bebek ki derin. bol bol saçları var.
ceren de sanki 10. çocuğunu doğurmuş gibi nasıl olgun, nasıl aklı başında davranıyor. bir kere rahat. bir buse, bir ben kucağımızdan indirmedik. ağladığında sakin. ne istediğini hemen anlayıveriyor. ben telaş yaptıkça da ''bebek bu, tabiki ağlayacak, sen heyecanlanma'' diye beni yatıştırıyor. tayfur derin'in ellerinden öptükçe ben sinirden kuduruyorum. eee bebekler en çok ellerini ağızlarına götürürler, bir mikrop kapsın istemiyorum. ceren yazık yine orada devreye giriyor. ''bırak öpsün, derin halinden memnun'' diyor.
bir de derin'in tayfur sevgisi var tabi. hiç birimize o kadar gülücükler savurmazken, tayfur onunla konuşurken, elini okşarken o kadar mutlu ki. anneanne ''babası sanıyor'' diyor. çağlar tüm gün işte olunca, sadece geceleri hasret giderebiliyorlar. ehh derin de her erkeği babası zannedip, üstüne atlıyormuş. erkeklerin kollarında daha mutlu. gerçi buse'nin profesyönel anneliğini es geçmemek gerek. hemencecik uyutuverdi bebişi kollarında. ben daha nasıl tutmalıyım, acaba rahat mıdır kollarımda stresleri yaşarken herkes benden tecrübeli manşallah. kucağıma almama kalkmadı, tayfur bey'ler laf yetiştiriyorlar, ''aman kafasına dikkat et.'' o kadarını biz de biliyoruz herhalde! zaten sadece o kadarını biliyorum ya.
neyse işin özü derin dünya tatlısı. ceren de ilk bebeğine rağmen doğurmuşta doğurmuş bir anne kadar rahat, bebeğinin ne istediğini anında çözecek kadar profesyönel ve annelik duygusunu ilk defa tadan bir kadın kadar acami. bakışlarından anlıyorsunuz. öyle derin bakıyor ki derin'e...
*bu arada kuzen müge de ocak'ta doğuruyor. onun ki de erkek ve yiğenim adı da DERİN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder