2 gün önce gökhan’la buluştuk, tam 7 sene sonra... evet, baleden, operadan konuştuk ama ne enteresan ki; asıl konumuz bizdik. tek ortak noktamız olan dansa o kadar az değindik ki. ne kadar da uzak kaldığımı fark ettim geçmişten. ne kadar da umursamaz... meğer affedivermişim baleyi ve ona değen tüm gerçekliği. özlemiyormuşum ki hiç. merak etmiyormuşum.
çok güzeldi gökhan’la içtiğimiz bira. saatlerce aralıksız sohbetimiz çok özeldi. sevgilisini anlatırken gözlerinin içinin parlaması, dudaklarına yayılan (engel olamadığı) tebessümü çok içtendi. neşesini, geçirdiklerini, yaşadığı düzeni, mutluluğunu, umutsuzluğunu, planlarını bir kaç saat olsa da yaşamak, içinde yer almak çok keyifliydi. iyi ki; yolun istanbul’a düşmüş. canım arkadaşım benim!
BEn buna yorum yapmıstım amaaaa göndermemşmiyim :)) canımmmm iyiki yolum düşmüş iyiki seni tanıımısım iyiki görüşmüşüz ... evinde misafir bile ettin teşekkür ederim tekrar :)
YanıtlaSilne demek!! her zaman! özledim de.
YanıtlaSil