geçenlerde emre'nin bir arkadaşı sınıfta kaldığını söyledi. ben de "aman insan hayatında bir senenin değeri ne ki?" dedim. amacım onu hem avutmak, hem de gerçekten 'bir sene okulu geç biterse ne olur ki' düşüncemdendi. bir sene önemli mi ki? bazen çok. bazen hiç. mesela tayfur şu gün gel bir sene yurtdışında yaşayalım, çalışmayalım, aylak aylak gezelim avrupa'yı dese muhtemelen "tamam" derim. herşeyi bırakabilirim. bir sene sonra döndüğümde kaldığım yerden devam ederim. anneme sorsam, "hayatına bu kadar çok ara verme" der. gönlüm basıp, gitmekten yana olsa da belki de onu dinlerim. konuştuğumuz süre bir sene. koskocaman...
şu maça dönersek; bir ara sırasında arkamda konuşan çocuklara kulak misafiri oldum. time'da sıfır altı yazıyor. atak sırası bizde. gençler tartışıyorlar. "o saniye mi? salise mi?" "yok olumm salise olur mu hiç? bir işe yaramaz." neyse maç başlıyor ve başlamasıyla altı salise sonra bitmesi bir oluyor. yani anında da diyebiliriz. :) sayı olamıyor doğal olarak. ama o top kerem'in elinden potoya doğru çıkmış da yol alıyor olsaydı ve saliseler bitmeden basket olsaydı, aldı salise boyunca nefeslerimizi kesecek ve üç sayıyı hanemize ekleyecektik. göz kırpma süresi konuştuğumuz süre. bir yandan upuzun...
ya işte böyle gün gelir bir seneyi çöpe atıveririz, gün gelir saliselere var gücümüzle tutunuruz. ama her anın birileri için kıymeti var işte. bir yıl sonra hapisten çıkacak biri için bir yıl kıymetliyken, sekiz ay sonra doğuracak hamile kadın için sekiz ay önemlidir. bir ay sonra okulu bitecek bir öğrenci, bir ayı sayar, iki saat sonra sınavı bitecek çocuk iki saati. beş dakika sonra sevgilisine kavuşacak adam beş dakikanın bitmesini beklerken. otuz saniye sonra maçı alacak satrançcı otuz saniyeye bakar.
herkes için her koşula göre ayrı değerli şu zaman...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder